Soja i jej szkodliwe działanie

Ostatnio trafiłam na ciekawy (i długi) artykuł na temat soi. Ze względu na to, że interesuję się zdrowym żywieniem to czasami wprowadzałam do swojego menu produkty sojowe wierząc, że są zdrowe. Na szczęście ten artykuł wyprowadził mnie z błędu i wiem, że soja więcej w mojej kuchni nie zagości.

Teraz wiem dlaczego czasami po zjedzeniu soi miałam rewolucję w żołądku i czułam się ociężale.

Fakty/ Ciekawostki

• Soja zawiera hemaglutyninę – substancję powodującą zlepianie krwinek.
• Inhibitory trypsyny i hemaglutynina hamują wzrost. Szczury pozbawione mleka matki i karmione zawierającą te składniki soją nie rosną normalnie. W tofu i twarogu występuje zredukowana ilość związków hamujących wzrost, lecz nie są one całkowicie wyeliminowane.
• Picie mleka jest podawane jako główny powód tego, że drugie pokolenie japońskich emigrantów żyjących w Ameryce jest wyższe od swoich przodków. Niektórzy naukowcy utrzymują, że prawdziwym powodem jest mniejszy poziom związków fitynowych w amerykańskiej diecie – bez względu na inne niedobory – podkreślając, że zarówno azjatyckie, jak i zachodnie dzieci, które odczuwają niedobór mięsa i produktów rybnych zmniejszających skutki wysokofitynowej diety, często cierpią na krzywicę, karłowatość i inne problemy dotyczące wzrostu.
• Soja zawiera również czynniki wolotwórcze. Substancje powodujące tworzenie się wola i izoflawony zawarte w soi to te same związki.
• Soja ma także w sobie dużo kwasu fitynowego jest to substancja mogąca zablokować przyswajanie zasadniczych soli mineralnych (wapnia, magnezu, miedzi, żelaza, cynku) w przewodzie pokarmowym. Wegetarianie, którzy konsumują tofu i twaróg sojowy jako substytut mięsa i produktów mlecznych, ryzykują ostry niedobór soli mineralnych.  
• Fityny w soi są bardzo trudne do zredukowania w normalny sposób, jak na przykład przez długie gotowanie. Jedynie długa fermentacja znacznie obniża ich poziom w soi.
• Mnisi żyjący w klasztorach, zachowujący celibat i prowadzący wegetariański tryb życia, uważają soję za użyteczną, ponieważ tłumi ona popęd płciowy.
• Powodem częstszego występowania osteoporozy u ludzi Zachodu jest zastąpienie olejem sojowym masła będącego tradycyjnym źródłem witaminy D i innych rozpuszczalnych w tłuszczach aktywatorów koniecznych do przyswajania wapnia.
• U matek, które spożywały pożywienie wegetariańskie w czasie ciąży, występuje pięciokrotnie większe ryzyko powicia chłopca ze spodziectwem, to znaczy wrodzonym defektem penisa. Autorzy badań podkreślają, że przyczyną tego może być wystawienie płodu na silniejsze od normalnego oddziaływanie fitoestrogenów obecnych w wielce popularnym wśród wegetarian pożywieniu sojowym. W przypadku potomstwa rodzaju żeńskiego, problemy mogą wystąpić raczej w okresie późniejszym.
• Spożywanie produktów sojowych prowadzi do szybszego dojrzewania młodych dziewczyn co jest zapowiedzią przyszłych problemów z układem rodnym, w tym z brakiem miesiączki, niepłodnością i rakiem piersi.
• U Japończyków, którzy jedzą trzydziestokrotnie więcej soi od mieszkańców Ameryki Północnej znacznie częściej występują rak przełyku, żołądka, trzustki i wątroby. Azjaci na całym świecie znacznie częściej cierpią na raka tarczycy.

Badania

• W eksperymentach żywieniowych zastosowanie wyizolowane proteiny sojowe  spowodowało wzrost zapotrzebowania na witaminy E, K, D i B12, pojawiły się również objawy niedoboru wapnia, magnezu, manganu, molibdenu, miedzi, żelaza i cynku. U testowych zwierząt wystąpiło powiększenie organów, zwłaszcza trzustki i tarczycy, oraz wzrost odkładania się kwasów tłuszczowych w wątrobie.
• Grupa niedożywionych dzieci z Ameryki Środkowej została ustabilizowana i doprowadzona do stanu normalnego zdrowia przy pomocy żywienia ich miejscową żywnością, w tym mięsem i produktami mlecznymi. Następnie tradycyjna żywność została na dwa tygodnie zastąpiona napojem wytwarzanym na bazie wyizolowanych protein sojowych i cukru. Odnotowali, że dzieci „od czasu do czasu” wymiotowały, zazwyczaj po spożyciu posiłku,  ponad połowa z nich cierpiała na okresowe biegunki, niektóre nabawiły się infekcji górnych dróg oddechowych, zaś część miała wysypkę i gorączkę.
• W chwili urodzin samce ptaków tropikalnych mają szare upierzenie swoich matek, które zabarwia się z chwilą osiągnięcia dojrzałości, gdzieś około 24 miesiąca życia. W roku 1991 Richard i Valerie Jamesowie, hodowcy ptaków w Whangerai w Nowej Zelandii, zakupili nowy rodzaj pożywienia dla swoich ptaków, które oparte było głównie na białku sojowym. Kiedy je zastosowali, zabarwienie nastąpiło już po kilku miesiącach, australijskiej papużki, która uzyskuje piękne czerwone upierzenie w wieku od 18 do 24 miesięcy, zabarwionego już w wieku 11 tygodni. Niestety, w następnych latach nastąpił silny spadek rozrodczości u tych przedwcześnie dojrzałych ptaków, a także deformacje, pisklęta były skarlałe i często w chwili wykluwania się umierały, zwłaszcza samiczki. W rezultacie cała populacja została zdegenerowana. Ptaki miały zdeformowane dzioby i kości, powiększoną tarczycę, niedomogi systemu immunologicznego oraz cechowały się patologicznie agresywnym zachowaniem. Lista problemów, które wystąpiły, była bardzo podobna do tej, jaka miała miejsce w przypadku dzieci Jamesów, które były karmione pożywieniem dla niemowląt bazującym na soi. Zaskoczeni i przerażeni Jamesowie zaangażowali dra toksykologii Mike’a Fitzpatricka, zlecając mu przeprowadzenia dalszych badań, które udowodniły, że spożywanie produktów sojowych wiąże się z całym szeregiem zaburzeń patologicznych, w tym z bezpłodnością, zwiększoną częstotliwością występowania raka oraz białaczką wieku niemowlęcego. Kiedy Jamesowie zaprzestali stosowania sojopochodnej żywności, stado powoli wróciło do normy, zarówno jeśli chodzi o rozrodczość, jak i zachowanie się ptaków.
• Wyniki badań przeprowadzonych na japońskich Amerykanach mieszkających na Hawajach wskazywały jednoznacznie na istotną statystycznie zależność między spożywaniem tygodniowo dwóch lub więcej dań z tofu a przyśpieszonym starzeniem się mózgu. Ci z uczestników badań, którzy spożywali tofu w wieku średnim, mieli później znacznie mniejsze zdolności percepcyjne i występowała w ich grupie znacznie częściej choroba Alzheimera i obłędy. Ci, którzy spożywali duże ilości tofu, w wieku 75–80 lat wyglądali o pięć lat starzej. Wite i jego współpracownicy winą za te ujemne efekty obarczyli izoflawony. 

Link do całego artykułu: http://wolnemedia.net/zdrowie/produkty-sojowe-obietnice-i-zagrozenia