piątek, 29 czerwca 2012

Mikrofalówka - lepiej unikać

Mikrofalówki można znaleźć w zdecydowanej większości gospodarstw domowych. Służą do ekspresowego podgrzewania żywności, a niektóre produkty kupowane w marketach są od razu przystosowane do „przyrządzenia” ich w mikrofali. 

Sama obecnie mikrofalówki nie posiadam (ani nikt z mojej rodziny), ale pamiętam kiedy to małe AGD dopiero wchodziło na nasz rynek i rodzice zakupili jedno urządzenie do domu. Korzystaliśmy z niego sporadycznie i zadawaliśmy sobie pytanie dlaczego kubek z mlekiem jest zimny, a mleko w środku gorące? Dlaczego niektóre potrawy po podgrzaniu robiły się twarde i suche, a inne rozciapane? Dlaczego jajka wybuchają? Jaka jest zasada działania tego urządzenia i czy faktycznie jest bezpieczne? Otóż według mojej wiedzy zdecydowanie lepiej zjeść zimne jedzenie niż podgrzewać je w mikrofalówce




Ale od początku. Najpierw sprawdźmy jak działa mikrofalówka:
  • Wytworzone technicznie mikrofale działają na zasadzie prądu zmiennego. Atomy, cząsteczki i komórki poddawane są silnemu promieniowaniu i w efekcie zmieniają polaryzację od 1 do 100 miliardów razy na sekundę. Żadne atomy, cząsteczki czy komórki jakichkolwiek żywych organizmów nie są w stanie wytrzymać przez dłuższy czas takiego nacisku niszczącej siły, nawet przy niewielkim, mierzonym w miliwatach, natężeniu. Ze wszystkich naturalnych substancji, które są spolaryzowane, tlen występujący w cząsteczkach wody wykazuje największą wrażliwość. Sposób, w jaki ogrzewają mikrofale, polega zatem na wytwarzaniu tarcia poprzez nacisk wywierany na cząsteczki wody. Ich struktura molekularna zostaje rozbita i ulegają one deformacji (izomeryzm strukturalny). Stają się one jakościowo upośledzone.
  • Mówiąc krótko: W mikrofali podgrzanie zaczyna się od komórek i cząsteczek, w których występuje woda i gdzie energia zostaje zamieniona w ciepło pochodzące z tarcia.

Niebezpieczeństwa:
  • Potrawy przyrządzane w kuchenkach mikrofalowych doznają molekularnych uszkodzeń
  • Kuchenki mikrofalowe niszczą przeciwutleniacz
  • Powoduje degenerację systemu odpornościowego organizmu, który traci zdolności do zabezpieczania przeciwko pewnym formom nowotworów.
  • Powoduje w większym stopniu powstawanie komórek rakowych w surowicy krwi (komórki nowotworu złośliwego). U osób, które korzystają z piecyków mikrofalowych, stwierdzono statystycznie, że częściej zapadają na choroby nowotworowe żołądka i jelit.
  • Obniżanie zdolności organizmu do wykorzystania składników pokarmowych, takich jak witamina B kompleks, witamina C i witamina E, a także związków tłuszczowych w pokarmach.
  • Powoduje znaczne obniżenie wartości odżywczych wszystkich pokarmów, co oznacza utratę od 60 do 90% zasadniczej energii odżywczej
  • Powodują zmiany w naturalnych cukrach zawartych w owocach w procesie odmrażania oraz zniszczenia wartości odżywczych mięsa
  • Przebywanie w pobliżu nieosłoniętej części piecyka mikrofalowego jest szkodliwe dla zdrowia, gdyż mikrofale wpływają ujemnie na biologiczny stan całego ludzkiego organizmu.



Badania:

  • Badania dr. Hertla. Przeprowadził badania na grupie osób, które spożywały produkty podgrzewane w sposób konwencjonalny oraz na tych, które korzystały z mikrofalówek. U osób, które regularnie korzystają ze wspomnianego urządzenia stwierdzono: spadek wartości hemoglobiny, cholesterolu, zwłaszcza HDL (dobry cholesterol) i LDL (zły cholesterol), krótkotrwałe zmniejszenie ilości limfocytów (białych ciałek krwi).  Każdy z tych wskaźników sygnalizuje przejście od silnego zdrowia do degeneracji.
 
  • Badania Garcia-Viguera. Badaniu został poddany wpływ jaki mają różne metody podgrzewania na żywność. Gotowanie pod ciśnieniem i normalne gotowanie mają średnie działanie - żadna z tych metod nie niszczy tak wielu przeciwutleniaczy, jak podgrzewanie w kuchence mikrofalowej. Nawet krótkotrwałe wystawienie warzyw na mikrofale powoduje uszkodzenia w strukturze molekularnej cząsteczek. Najwięcej wartości odżywczych stwierdzono w warzywach gotowanych na parze.
 
  • Badania w Rosji stwierdziły, że produkty spożywcze poddane działaniu mikrofal zawierają komórki rakotwórcze. Dlatego w Rosji już od 1976 roku zakazane jest używanie piecyków mikrofalowych.
 
  • U osób poddanych działaniu promieniowania włączonego piecyka mikrofalowego stwierdzono załamanie się ich pola energii życiowej. Inne odnotowane objawy negatywne to: zmiana przewodnictwa w układzie nerwowym, a także przewodnictwa w układzie nerwów obwodowych i w centralnym układzie autonomicznym. Zakłócenia fal mózgowych mogą negatywnie wpłynąć na psychologię osoby i doprowadzić do ograniczenia pamięci, koncentracji, zakłócenia snu i obniżenia funkcji intelektualnych.

Przeglądając strony internetowe o tematyce szkodliwości mikrofalówek (bądź jej braku) natknęłam się na wiele, które propagowały ich użytkowanie jako naturalne i nieszkodliwe, a ich degenerujący wpływ na ciało człowieka włożyło między mity. No cóż, zaletą i jednocześnie wadą internetu jest to, że można napisać wszystko.

czwartek, 28 czerwca 2012

Mięta

Wraz z nadejściem wiosny ruszył mój mini ogródek balkonowy. Lubię świeże zioła, a mięta w tym zakresie jest moją faworytką. Zazwyczaj robię z niej herbatę, która w smaku przypomina gumę orbit (liście pozostałe w herbacie także jem). Jak każde zioło tak i mięta przynosi pożytek w trakcie jej spożywania.



Co zawierają liście:
  • Białko
  • Minerały: wapno, fosfor, żelazo, magnez.
  • Witaminy: A, B3.
  • Olejki lotne (olejek miętowy),
  • Garbniki,
  • Flawonoidy
  • Kwasy organiczne

Właściwości lecznicze
  • Mięta zwiększa wydzielanie soku żołądkowego i żółci- dobra na niestrawność
  • Usprawnia pracę jelit, poprawia apetyt
  • Działa odkażająco,
  • Uspokaja- pomocna w leczeniu bezsenności, migreny i nerwobóli
  • Przeciwbakteryjna
  • Działa wiatropędnie
  • Działa rozkurczowo, zmniejsza napięcie mięśni gładkich (mięśnie żołądka i jelit)- dobra na bóle brzucha
  • Zabija bakterie w przewodzie pokarmowym (i drogach żółciowych).
  • Przeciwdziała zastojom żółci w pęcherzyku żółciowym
  • Działa przeciwpasożytniczo
  • Lekko pobudza popęd płciowy (!)

Działanie kosmetyczne

  • Maseczki i kremy z miętą przynoszą ukojenie w stanach zapalnych,
  • Wszelkie pasty i płukanki do jamy ustnej odświeżają oddech i działają bakteriobójczo 





Uprawa:
  • Mięta lubi miejsce nasłonecznione oraz żyzną glebę
  • Szybko rozrasta się
  • Często podlewać

wtorek, 26 czerwca 2012

Sezam

Sezam bardzo często gości u mnie w kuchni, w szczególności jako posypka do zup, sałatek i warzyw, a także jako główny składnik past i dipów. Zawsze lekko prażę go na patelni lub w piekarniku, dzięki czemu smak jest o wiele bogatszy i ciekawszy. Sezam występują w dwóch postaciach – białej lub czarnej, z których najbardziej popularna jest biała. 

Ostatnio w celu urozmaicenia mojej diety biurowej sięgnęłam właśnie po dawno zapomniane przeze mnie sezamki- szybko zaspokajają głód i mają ciekawy smak.

Sezam po zakupie powinniśmy przechowywać w szczelnie zamkniętych opakowaniach, w suchym miejscu. Ziarna można spożywać nawet rok. Po ich zmieleniu, należy wykorzystać je jak najszybciej, aby nie utracić cennych wartości odżywczych.




Co zawierają:
  • Witaminy: A, E, B
  • Składniki mineralne: cynk, fosfor, magnez, potas, wapno, żelazo
  • Lecytynę: pełni ważną rolę w procesach uczenia się i zapamiętywania oraz ułatwia koncentrację
  • Białko: jego zawartość zbliżona jest do tej w jajkach kurzych
  • Sesamol i sesamolina- przeciwutleniacze
  • Kwas fitynowy- pomaga usuwać z organizmu nadmiar metali, wykazuje właściwości przeciwnowotworowe
  • Kwasy tłuszczowe omega-6 i 3 oraz kwasy tłuszczowe jednonienasycone
  • Niewielką ilość węglowodanów

Działanie zdrowotne:
  • Wspomaga działanie układu nerwowego
  • Usprawnia krążenie krwi
  • Wspiera przemianę materii i układ trawienny
  • Przyspiesza wzrost włosów, przeciwdziała siwieniu
  • Wzmacnia kości
  • Pomaga w utrzymaniu młodej, elastycznej skóry
  • Zmniejsza ryzyko nowotworów
  • Lekko przeczyszczające
  • Według medycyny chińskiej ma naturę termiczną mają neutralną, tonizuje krew, wzmacniają wątrobę, nerki, nawilżają jelita i pięć narządów Yin czyli serce, wątrobę, nerki, śledzionę-trzustkę, płuca.

poniedziałek, 25 czerwca 2012

Olej z czarnuszki


Dzisiaj zaopatrzyłam się w nowy olejek, a mianowicie z czarnuszki, która nazywana jest "złotem faraonów". W świecie arabskim można często spotkać się ze stwierdzeniem, że „czarnuszka leczy wszystko – oprócz śmierci”. Na pewno dołączy do mojej mieszanki olejowej do włosów i cery. Niestety przy tego typu mieszankach ciężko stwierdzić który olej faktycznie działa, ale dzięki temu jest większa szansa, ze akurat trafi się na olej, który będzie miał zbawienny wpływ na skórę.



Co zawiera:
  • Nienasycone kwasy tłuszczowe z grupy Omega 3, 6 i 9
  • Olejek eteryczny tymochinon- wspomaga leczenie chorób autoimmunologicznych
  • Witaminy: A i E  
  • Soli mineralne
  • Czynny związek – nigelon- właściwości przeciwalergiczne
  • Fitosterole- roślinny odpowiednik cholesterolu

Właściwości zdrowotne:
  • Przeciwnowotworowy
  • Ochrania i odtruwa miąższ wątroby
  • Stosowany w terapii chorób autoimmunologicznych, np. toczeń, łuszczyca, reumatyzm, alergie
  • Obniża poziom glukozy we krwi i zmniejszają ryzyko powstawania zakrzepów i zatorów
  • Reguluje układ hormonalny i gospodarkę tłuszczową
  • Wspiera laktację
  • Masaż olejkiem z czarnuszki działa przeciwbólowo i przeciwreumatycznie
  • Naturalnym antybiotykiem ze względu na swoje właściwości żółciopędne, wiatropędne, przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwbakteryjne
  • Wskazane jest picie oleju, jeżeli zmagamy się z nieświeżym oddechem, nadkwasotą żołądka, biegunką
  • poprawia przemianę materii.  


Właściwości kosmetyczne
  • Stosowany w walce ze zmarszczkami. Zarówno tymi pierwszymi, płytkimi, ale też głębokimi. Dzięki kwasowi linolowemu, który zapobiega odwodnieniu skóry i całego organizmu, chroni przed działaniem szkodliwych czynników zewnętrznych
  • Naturalny antyoksydant, który niszczy wolne rodniki odpowiedzialne za starzenie się skóry.
  • Chroni przed poparzeniem słonecznym
  • Zapewnia piękny koloryt skóry
  • Przyspiesza gojenie się ran, likwiduje stany zapalne, zaczerwienienia, grzybicę
  • wygładza, odżywia i zmiękcza skórę.
  • Wspomaga leczenie łojotoku, egzemy, łuszczycy, liszai (zwykłego i przewlekłego), trądziku i opryszczki
  • Zapobiega też zatykaniu się ujść mieszków, tym samym odblokowuje pory
  • Spłyca rozstępy i drobne blizny
  • Niweluje uporczywe swędzenie skóry głowy
  • Przeciwdziała wypadaniu włosów i łysieniu, walczy z rozdwajającymi się końcówkami 
  • Eliminuje łupież

 

60 ml, cena ok. 27 PLN

Przeciwwskazania: ciąża

Ważne:
  • Olej z czarnuszki spożywa się wyłącznie na zimno. Jego podgrzanie skutkuje dezaktywowaniem zawartych w nim substancji naturalnych, przez co staje się bezwartościowy.
  • Przechowujemy zawsze w lodówce i w ciemnej butelce.


Stosowanie:
  • Wewnętrznie- pijąc z łyżeczki bądź dodając do potraw w trakcie gotowania
  • Zewnętrznie- jako składnik olejku do ciała bądź w wersji "solo"

niedziela, 17 czerwca 2012

Olejek z drzewka herbacianego

Olejek z drzewa herbacianego jest stałym dodatkiem w moich mieszaninach olejowych. Używam go w szczególności do wmasowywania w skalp oraz przy demakijażu. Sprawdza się bardzo dobrze, ale trzeba uważać przy jego dawkowaniu - przy zbyt dużym stężeniu może podrażniać. Firmy kosmetyczne stosują go jako składnik żelów do mycia, szamponów, toników i kremów. Przy zakupie warto sprawdzić opis- powinien to być 100% ekstrakt z drzewa herbacianego, bez żadnych dodatków. 




Właściwości:
  • Silne działanie antybakteryjne (działa nawet na niektóre bakterie oporne na antybiotyki)
  • Remedium na stany zapalne i infekcje skóry
  • Jego zapach odstrasza owady

Kiedy i jak używać:
  • Do odkażania ran, leczenia ran zainfekowanych drobnoustrojami, czyraków, ropni
  • Przy infekcjach grzybiczych (stóp i paznokci), stosowany regularnie, zapobiega nawrotom grzybicy i likwiduje nieprzyjemny zapach przy nadmiernej potliwości stóp. Najlepiej dodać kilka kropli do olejku bazowego
  • Przy trądziku - leczy stan zapalny, widocznie zmniejsza liczbę zaognionych, czerwonych wyprysków. Łatwo przenika przez skórę i działa bakteriobójczo na bakterie beztlenowe wywołujące zmiany trądzikowe. Wykazuje działanie wolniejsze, lecz bardziej długotrwałe i efektywne
  • Przy łupieżu - szampon z 5% zawartością olejku z drzewa herbacianego jest dobrze tolerowany przez skórę i zapobiega łupieżowi. Wystarczy dodać kilka kropli do zakupionego już szamponu.
  • Przy zapaleniu dziąseł - płyny do płukana jamy ustnej z zawartością olejku z drzewa herbacianego łagodzą bakteryjne stany zapalne jak i infekcje grzybicze dziąseł. Wystarczy do szklanki z wodą dodać kilka kropel i wypłukać tym roztworem jamę ustną
  • Przy opryszczce - wysusza ją i sprawia, że bolesne pęcherzyki lepiej się goją, a także nie pojawiają się tak szybko ponownie. Należy wymieszać 3 krople olejku z neutralnym kremem i nakładać na pęcherzyk raz dziennie, aż zniknie
  • Przy bólach stawów - olejek łagodzi stany zapalne. Najlepiej wymieszać go z kremem lub łyżką olejku do ciała i wsmarowywać w bolące miejsca
  • Przy bólach zatok - pomoże jako ciepły okład, wystarczy ręcznik zanurzony w ciepłej wodzie i skropiony 4 kroplami olejku. Drugi sposób to inhalacje
  • Przy bólu ucha – olejek należy wmasować  w skórę za bolącym uchem lub przy małżowinie usznej
  • Przy leczeniu wszawic - dodając kilka kropli do zwykłego, łagodnego szamponu
  • Polecany jest szczególnie do higieny ciała dla osób o skórze tłustej, skłonnej do wyprysków trądzikowych i zaskórników
  • Stosowany na miejsce ukąszenia, np. komarów, łagodzi świąd i przyspiesza gojenie
 
 W zależności od producenta, 10 ml 10-20 PLN

Jak używać/ Ważne:
  • Substancji nie powinno się stosować w formie nierozcieńczonej na skórę częściej niż dwa razy dziennie. Należy uważać, by preparat nie dostał się do oczu lub nozdrzy, gdyż może wywołać pieczenie.
  • Nie powinien być stosowany doustnie, nawet w małych ilościach, gdyż jest toksyczny przy spożyciu
  • Stosowany zewnętrznie, może wywołać podrażnienia i być przyczyną kontaktowej alergii skórnej
  • Olejku z drzewa herbacianego nie powinny stosować dzieci i kobiety w ciąży

sobota, 16 czerwca 2012

Pasta bez fluoru

Fluor- wydawałoby się, że najważniejszy składnik pasty do zębów, ale czy na pewno bezpieczny? Zęby powinno myć się co najmniej dwa razy dziennie przez trzy minuty- jaka ilość pasty, a tym samym fluoru, zostanie wchłonięta (czasami nawet połknięta) przez nasz organizm? No cóż- duża, zdecydowanie za duża. Pojawia się więc pytanie jakie są tego konsekwencje. Niestety nie będzie to śnieżnobiały uśmiech…


Kilka słów o fluorze:
  • Fluor to substancja toksyczna, która dociera do producentów pasty do zębów w beczkach oznaczonych czaszką i skrzyżowanymi piszczelami
  • W pewnych ilościach jest nam niezbędny. Organizm potrzebuje go do prawidłowego rozwoju kości i zębów, ale do jego uzupełnienia wystarczy kilka filiżanek herbaty. Oprócz niej fluor znajdziemy także w fasoli, ziemniakach, marchwi, szpinaku, kapuście, sałacie oraz mące pszennej
  • Stwierdzono, że fluor chroni zęby u ludzi jedynie do 20-tego roku życia. I to tylko wtedy, jeśli nie jest stosowany w nadmiarze

Nadmiar:
  • Fluoroza - Jej pierwszym objawem są białe plamy na zębach. Stopniowo, z biegiem czasu, po przyjęciu szeregu następnych dawek fluoru, plamy ciemnieją i przybierają barwę żółtobrunatną. Wtedy szkliwo jest już na tyle kruche, że po prostu odpada
 
  • Organizm nie radzi sobie z usuwaniem nadmiaru tego pierwiastka. Tylko częściowo jest on wydalany wraz z płynami ustrojowymi przez gruczoły łojowe oraz potowe - reszta odkłada się w układzie kostnym i kumuluje w skórze
  • Może prowadzić do zaburzenia procesów enzymatycznych w tkankach - zahamowania oddychania komórkowego, przemiany węglowodanów i tłuszczy oraz syntezy hormonów. Konsekwencją tego są uszkodzenia kości, zaburzenia pracy tarczycy i trzustki
  • Wypiera wapno, a w konsekwencji zmienia strukturę kości -stają się bardziej kruche, podatne na złamania
  • Blokuje przyswajanie magnezu, a jego niedobór objawia się przewlekłym zmęczeniem, ciągłymi skurczami mięśni, rozdrażnieniem, lękami i trudnością w koncentracji, a także prowadzi do próchnicy - przed którą staraliśmy się uciec, stosując fluor
  • Trądzik fluorowy- Zmiany na skórze przypominają zwykły trądzik, lecz są bardziej zaognione i wyjątkowo uporczywe w leczeniu. Zwykły trądzik łatwo może przekształcić się w trądzik fluorowy pod wpływem składników kosmetyków. Charakterystyczne jest skupienie objawów trądzikowych wokół ust, nosa, na brodzie i na czole a także zaostrzenie trądziku po umyciu zębów
  • Może spowodować poważne zaburzenia genetyczne, odwapnienie kości, raka. Jest gorszy od ołowiu
  • Może być przyczyną alergii

Ciekawostki:
  • Zęby dzieci poddawanych fluoryzacji stawały się łamliwe i chropowate, a ich szkliwo uległo przebarwieniom.
  • Od początku XX wieku wiedziano, że podawanie ludziom niewielkich dawek fluoru sprawia, że są bardziej ulegli i podatni na manipulacje. Gdy więc podczas II wojny światowej hitlerowcy szukali sposobu, by otumanić więźniów obozów koncentracyjnych, zaczęli podawać im duże dawki fluoru w wodzie pitnej.
  • W Polsce, innych krajach byłego bloku komunistycznego oraz m.in. w Wielkiej Brytanii woda od lat jest poddawana procesowi fluoryzacji
  • Fluor jest jednym z najsilniejszych anty-psychotycznych substancji
  • Dodaje się go do 25% środków przeciwbólowych
  • Fluor był najpierw używana jako trutka na szczury i środek owadobójczy

Warto rozejrzeć się za pastą bez fluoru i ustrzec się przed jego negatywnym wpływam na nasz organizm. Na szczęście na rynku mamy coraz większy ich wybór- wystarczy przeczytać tylko etykietę by dowiedzieć się czy pasta zawiera substancję trującą. Należy unikać :

Fluorek sodu (Sodium Fluoride), fluorek cyny (Stannous Fluoride), aminofluorek I generacji (Olaflur), aminofluorek II generacji (Fluorinol)

Ja obecnie stosuję ziołową pastę Dabur, ale zamierzam zaopatrzyć się także w inną przy kolejnych zakupach.  


 100 ml, Cena ok. 13-15 PLN


Ciekawy filmik o fluorze:  http://www.youtube.com/watch?v=AX2GH-fMbw8

Cukinia


Ostatnio codziennie na talerzu gości u mnie cukinia. Niestety ta kupowana w hipermarketach jest jedynie tworem cukiniopodobnym. Żeby poczuć prawdziwy smak cukinii należy udać się do sprawdzonego warzywniaka. Ta zasada dotyczy zdecydowanej większości warzyw i owoców. 

Prawdziwy smak cukinii poznałam dopiero w tamtym roku, kiedy moja mama przyniosła mi na śniadanie kilka młodych cukinii z własnego ogródka. Pierwszą reakcją był szok- To tak może smakować cukinia?! Słodka, lekka, z miękką skórką i delikatnym miąższem.

Młodą cukinię można jeść na surowo, ale ja wolę krótko podsmażyć ją na patelni. Poza tym jest warzywem bardzo uniwersalnym- nadaje się do zup, zapiekanek, sałatek czy na grill.


Co zawiera:
  • Witaminy: B1, B2, PP i C, K
  • Minerały: potas, wapń, żelazo, fosfor
  • Karoten

Właściwości zdrowotne:
  • Zawarte w niej związki zasadowe działają odkwaszająco i wpływają korzystnie na proces trawienia
  • Cukinia jest niskokaloryczna
  • Można ją jeść bez obawy o trucizny, jakimi nasiąka wiele produktów spożywczych. Cukinia nie kumuluje metali ciężkich
  • znakomita dla osób, które cierpią na nadkwaśność i zgagę czy dolegliwości refluksowe
  • zalecana do stosowania w procesach zapalnych w jelicie, gdyż zawierają mało błonnika

Jak wybierać:
  • Najsmaczniejsza jest młoda dł. 15-25 cm z miękką delikatną skórką i miąższem. Wyrośnięte, starsze lepiej obierać.
  • Należy unikać tych pomarszczonych z brązowymi lub żółtymi plamami, a wybierać okazy gładkie o błyszczącej, ciemnozielonej skórce. Dodatkowo  cukinia trzymana w dłoni powinna się wydawać ciężka jak na swój rozmiar.
  • Lepiej częściej kupować niż dłużej przechowywać. Słabo znosi lodówkę, ale w suchym i chłodnym miejscu przetrzyma 4-5 dni.


środa, 13 czerwca 2012

Bób


Dzisiaj na kolację wybieram bób. Sezon na niego jest krótki, więc dopóki warzywa oferowane na straganach są świeże należy go w pełni wykorzystać,. Niestety zazwyczaj sprzedawany jest w szczelnie zamkniętych plastikowych torebkach, które uniemożliwiają wymianę powietrza. W konsekwencji bób gnije i traci wiele wartości odżywczych, dlatego kupując go należy wybierać ten jasnozielony, pozbawiony brązowych plam i przebarwień. Oprócz tego powinien być także twardy, gładki i mieć neutralny zapach (niestety nie zawsze można to sprawdzić przed kupnem). 
Bób najlepiej jest przechowywać w papierowej torbie, w lodówce. Wówczas zachowuje świeżość nawet do 5 dni. 




Ja najbardziej lubię bób w wersji solo, czyli gotuję ok 10 minut w osolonej wodzie, odcedzam, czekam aż trochę ostygnie i wcinam :) Jeśli bób jest młody i miękki to jem go razem z łupinami w sałatce.



Co zawiera
  • Witaminy: B1, B2, PP, C i prowitamniny A.
  • Sole mineralne: wapń, fosfor, żelazo, magnez, karoten
  • Bogaty w błonnik (poprawia przemianę materii)
  • Źródło roślinnego białka

Właściwości zdrowotne
  • Zasadotwórczy, wspomaga procesy odtruwające (odkwaszające) w organizmie
  • Bardzo odżywczy
  • Doskonałe źródło białka. W diecie wegetariańskiej może zastępować mięso
  • Dzięki zawartości węglowodanów dostarcza energii
  • W medycynie ludowej bób stosowany jest jako środek uspokajający
  • Mąka z bobu wykorzystywana jest w leczeniu stanów zapalnych skóry
  • Jest składnikiem diet osób z chorobami nerek i jelit
  • Polecany jest również dla osób z chorobami układu krążenia – nie zawiera cholesterolu.
  • Zapobiega biegunkom
  • Jedzony z łupinami oczyszcza jelita

Ważne
  • ciężkostrawny (szczególnie dla małych dzieci, osób starszych, chorych)
  • kaloryczny
  • wydyma brzuch, powoduje wzdęcia i gazy